Τι κάνει το Citroen Cactus ξεχωριστό;

Τι ήταν αυτό που έκανε το 2CV διάσημο; Τι ήταν αυτό που μετέτρεψε το DS σε θρύλο; Ήταν το διαφορετικό, το καινοτόμο. Η Citroen, ξέρει καλά τι σημαίνει να τολμάς να παρουσιάζεις κάτι ριζοσπαστικό. Και, όπως το χει κάνει στο παρελθόν, το ξανάκανε και τώρα, με το Cactus. Το οποίο δεν έχει «απλά» πολλές καινοτομίες. Ήταν ένα concept το οποίο γνώρισε θριαμβευτική υποδοχή από το κοινό και οι Γάλλοι το έβγαλαν στην παραγωγή έτσι όπως το αγαπήσαμε. Μόνο και μόνο γι’ αυτή τους την κίνηση, όποια ψεγάδια βρεις, του τα συγχωρείς.

Φωτογραφίες: Άγγελος Λουκίσσας

Πάντως για το Cactus, εγγυώμαι ότι είναι ένα πλήρως ερωτεύσιμο αυτοκίνητο. Είναι τόσο διαφορετικό, τόσο ριζοσπαστικό, τόσο ξεχωριστό, που ήδη έχει πάρει μια θέση στο «πάνθεον των ηρώων» της Citroen. Όχι (μόνο) λόγω των airbumps…

                Καινοτομία

Το Cactus λοιπόν, είναι διαφορετικό και καινοτόμο. Και, το ωραίο είναι ότι αυτές οι καινοτομίες δεν κοστίζουν όσο ένα… φουτουριστικό supercar. Και οι τελευταίες λέξεις, μου δίνουν «πάσα» να μιλήσω για τη σχεδίαση. Δεν υπήρχε αυτοκίνητο στον αυτοκινητόδρομο που δεν έκανε δεξιά όταν ο οδηγός του έβλεπε το Cactus στον καθρέφτη του. Αυτά τα στενόμακρα Led και οι «πρησμένοι» προφυλακτήρες κάνουν το Cactus να φαίνεται… θυμωμένο. Αλλά ας μη μείνουμε σε αυτό.

Όλη του η σχεδίαση είναι ιδιαίτερη. Όπως ιδιαίτερες είναι οι ράγες οροφής, το ρύγχος, το πίσω μέρος, οι μεγάλες μαύρες επιφάνειες που διατρέχουν ολόκληρο το αυτοκίνητο, οι όμορφες ανθρακί ζάντες. Στο οποίο φυσικά δεσπόζει η μεγάλη καινοτομία: Τα Airbumps, πλαστικοί θύλακες που έχουν εγκλωβισμένο αέρα ώστε να απορροφούν τις μικροσυγκρούσεις. Και, μιας και στην Ελλάδα –και δη στην Αθήνα- δεν υπάρχει αυτοκίνητο που να μην έχει σημάδια στους προφυλακτήρες από τα… αστροπελέκια που ξεπαρκάρουν, ή ξεπαρκάρουν, ή στις πόρτες από (άλλα) αστροπελέκια που ανοίγουν τις πόρτες τους όπως να ναι, μπορώ να πω ότι είναι πολύ χρήσιμο.

Αλλά αρκετά με το έξω, το οποίο παρεμπιπτόντως έχει μήκος 4,157 μ.. Γιατί, ακόμα πιο ενδιαφέρων, είναι ο εσωτερικός κόσμος του Cactus. Πώς σου φαίνεται η ιδέα ένα αυτοκίνητο να μην έχει σχεδόν καθόλου διακόπτες; Ε, λοιπόν, σε πληροφορώ ότι είναι τρομερά καλή! Η Citroen έχει ουσιαστικά απογυμνώσει το ταμπλό και έχει αφήσει, αντί πίνακα οργάνων μια ηλεκτρονική οθόνη μπροστά από το τιμόνι και, στη μέση του ταμπλό, μια εντυπωσιακή, έγχρωμη οθόνη αφής 7 ιντσών. Σε αυτή την οθόνη (την οποία έχουμε πρωτοσυναντήσει στο Peugeot 308) υπάρχει το μενού χειρισμού του air condition, του in car audio, οι πληροφορίες του οχήματος (καταναλώσεις κλπ), ο τηλεφωνικός κατάλογος, η σύνδεση με το Ίντερνετ κ.α. Γενικώς, όλα είναι μαζεμένα εκεί. Είχα μια ένσταση ότι η υπερσυγκέντρωση σε υπομενού σε μια οθόνη θα προκαλούσε θέματα… distraction του οδηγού, όμως αποδεικνύομαι λάθος. Σε καμία περίπτωση η οθόνη δεν με απέσπασε από το δρόμο.

Η άλλη καινοτομία, είναι η μεταφορά του αερόσακου του συνοδηγού στην οροφή. Στον χώρο που απέμεινε, επάνω στο ταμπλό με τα σκληρά υλικά και την πολύ καλή συναρμογή, υπάρχει ένα… ανάποδο ντουλαπάκι. Το οποίο όταν ανοίγει, αποκαλύπτει τον τεράστιο χώρο που έχει. Το πόσο πρακτικό είναι, μπορεί να περιγραφεί από το γεγονός ότι εκεί… εναπόθετα τα γλυκά, τις σακούλες από τα φαστφουντάδικα και άλλα που, σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσα να βάλω στο «συμβατικό» ντουλαπάκι. Bonus, ότι στη θέση του «συμβατικού» ντουλαπιού, υπάρχει επιπλέον χώρος αποθήκευσης!

«Διαφορετικές» είναι και οι χειρολαβές της πόρτας που ομοιάζουν με χερούλια βαλίτσας. Δεξιός αεραγωγός δεν υπάρχει και τη «δουλειά» κάνει ο κατάλληλα στραμμένος κεντρικός, ενώ η άλλη έκπληξη είναι ότι το Cactus έχει ενσωματώσει τα πιτσιλιστίρια στους υαλοκαθαριστήρες.

Το τελευταίο, έγινε για λόγους εξοικονόμησης βάρους, λέει η Citroen. 200 κιλά «γλίτωσε» σε σχέση με το C4, η απουσία γρύλων στα πίσω καθίσματα, το ελάφρωμα του πατώματος, η αφαίρεση της πλάτης στο πίσω κάθισμα. Δεκτό, αλλά το γεγονός ότι τα πίσω παράθυρα ενός πεντάθυρου αυτοκινήτου ανοίγουν (μια… χαραμάδα) με μεντεσέ, θα ξενίσει.

Στο δρόμο

Ο οδηγός, παρά την απουσία τηλεσκοπικής ρύθμισης του τιμονιού, θα βρει εύκολα τη θέση του στο άνετο κάθισμα και θα βρει την… πανοραμική θέση οδήγησης που προσφέρει το Cactus. Αυτό που δύσκολα θα χωνέψει κανείς, πάντως, είναι η έλλειψη στροφομέτρου, που αδικεί τη συνολική εικόνα του Cactus.

Στο δρόμο, είναι πασιφανές πως το ιδιότυπο- πρωτότυπο crossover της Citroen δίνει την έμφασή του στην άνεση. Λίγοι θόρυβοι και μαλακή ανάρτηση δίνουν το πρώτο στοιχείο. Τι γίνεται όμως όταν πιεστεί;

Παίρνει κλίση μεν, δεν τρομάζει δε, αλλά απλά προειδοποιεί. Γενικότερα, το Cactus, έχει καλό τιμόνι και ουδέτερη συμπεριφορά και δεν θα σε προδώσει. Σε αυτό, δεν παίζουν ρόλο τα κορυφαία φρένα του μόνο, ούτε το… δυναστικό ESP που απενεργοποιείται με ένα κουμπί και επανενεργοποιείται μόνο του μετά τα 50 χαω. Παίζει ρόλο το γενικότερο στήσιμό του που είναι τέτοιο ώστε το Cactus να χάσει πρόσφυση μόνο αν το προσπαθήσεις (και πάλι, δεν το εγγυώμαι). Αυτό, δεν αποτελεί έκπληξη για ένα Citroen, ωστόσο.

Αν το Cactus έχει καλά φρένα και καλό κράτημα, τι να πει κανείς για τον κινητήρα του; Το 8βάλβιδο  1,6 turbodiesel με τους 100 ίππους και 254 Nm ροπής στις 1.750 σ.α.λ. είναι ένα μοτέρ- ποίημα. τηρουμένων των αναλογιών. Πολιτισμένος στη λειτουργία του και χωρίς κραδασμούς, με ωραίο ήχο, ελαστικότατος, συνδυάζεται με το μικρό βάρος του αυτοκινήτου και χαρίζει ικανοποιητικές επιδόσεις. Συνδυάζεται ωραία με το 5άρι (θα προτιμούσα 6άρι) κιβώτιο με τις μακριές σχέσεις.

Το ατού του, ωστόσο, είναι η οικονομία. Η Citroen περηφανεύεται πως είναι το οικονομικότερο crossover της αγοράς με κατανάλωση 3,4 λτ./100 χλμ. Στην πράξη, με το δικό μου (θεόβαρο) δεξί πόδι, η κατανάλωση δεν έφυγε πάνω από τα 5,5 λτ/100 χλμ και διαπίστωσα πως με οικονομική οδήγηση το νούμερο που υπόσχεται η Citroen μπορεί να «πιαστεί».

Συνοψίζοντας: Δεν μου άρεσε που τα πεντάλ έχουν μικρή απόσταση μεταξύ τους (έχω την αίσθηση ότι με τα πεντάλ υπάρχει ένα ζήτημα, γενικότερα) , που λείπει το καθρεφτάκι από το σκιάδιο του συνοδηγού (όχι όμως από του οδηγού) και η έλλειψη στροφόμετρου. Όμως μου άρεσε τρελά να το οδηγώ, να παίζω στο μενού της οθόνης αφής του, να το βλέπω παρκαρισμένο. Είναι οικονομικότατο, εξυπηρετικότατο, με επαρκείς χώρους για όλους τους επιβάτες και στο χώρο αποσκευών, με το κατάλληλο ύψος για ταξίδι και εξορμήσεις εκτός πόλης, έχει φρενάρες, είναι ασφαλές στο στρίψιμο, διαφορετικό, καινοτόμο. Και, παραδίδοντάς το πίσω στη Citroen, αναρωτιόμουν: Ποιος δεν θα ήθελε να μπορεί να αγοράσει ένα concept car;