Πόσο καλά στρίβει το Peugeot 308;

Το κλισέ λέει ότι «τα γαλλικά αυτοκίνητα στρίβουν και ταυτόχρονα είναι άνετα». Οι Γάλλοι είναι… μετρ σε ό,τι αφορά τις αναρτήσεις και την οδική συμπεριφορά. Έτσι λοιπόν, η πρώτη επαφή με το αυτοκίνητο της χρονιάς 2014, Peugeot 308, έφερε και την… απαίτηση. Όμως, είναι τα συνολικά «χαρίσματα» που κάνουν το γαλλικό μοντέλο να μπει στην καρδιά σου.

Η έκδοση της σημερινής μας δοκιμής είναι η 1,6 e-HDI με τους 115 ίππους. Λογικό είναι να περιμένεις (και να έχεις) οικονομία. Όμως, ούτε εκεί θα σταθώ: Παρά το γεγονός ότι δεν πρόκειται για σπορ μοντέλο, δεν μπορώ να μην ξεκινήσω από το γεγονός ότι διαθέτει ένα state of the art, ασυνήθιστα μικρό τιμόνι. Βγαλμένο από το… playstation το τιμονάκι- παιχνίδι, σε κάνει απευθείας να σκεφτείς ότι «βρίσκεσαι σε κάτι διαφορετικό». Και δεν είναι ψέμα.

                Άλλο πράγμα

Αν είναι κάτι που θα πρέπει να αναγνωρίσω στην PSA (Peugeot- Citroen) είναι ότι προσπαθεί (πραγματικά) να ξεχωρίσει. Δηλαδή λανσάρει στο κοινό της νέες ιδέες, κάνει τεχνολογικά και ποιοτικά άλματα, διαφοροποιεί τα μοντέλα της από τα ανταγωνιστικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Peugeot είχε «βαρύ» ανταγωνισμό (το Golf, πχ) και γνώριζε πως, όσο καλό και να είναι το 308 (όπως το 307) θα… αδικούταν. Έτσι λοιπόν, ανέβασε την ποιότητα… δύο επίπεδα και εφάρμοσε κάποιους νεωτερισμούς.

Αρχικά, το τιμονάκι (το οποίο είναι… προκλητικά ωραίο) έχει σχεδιαστεί ώστε ο οδηγός να βλέπει τον πίνακα οργάνων πάνω και όχι μέσα από αυτό, κατά κάποιο τρόπο σαν HUD. Αυτό «λειτουργεί», αν και στην αρχή ξενίζει κάπως το… ανάποδο στροφόμετρο (το τίμημα του διαφορετικού). Η βελόνα του κινείται από τα δεξιά προς τα αριστερά, κάτι που το συνηθίζεις μετά από μία δύο βόλτες και σίγουρα, δεν είναι ενοχλητικό.
Στο καλαίσθητο εσωτερικό, η πρώτη εντύπωση που δίνει είναι ότι πρόκειται για υπερσύγχρονο και ποιότητας “Jag”. Η αλήθεια είναι ότι η Peugeot έχει βάλει στόχο την κατάκτηση της premium κατηγορίας (άλλωστε, premium φίρμα είναι) και δεν το κρύβει.

Στο ταμπλό, κυριαρχεί η υπερυψωμένη κεντρική κονσόλα με την τεράστια οθόνη αφής (9,7 ιντσών) που συγκεντρώνει επάνω της όλες τις λειτουργίες του αυτοκινήτου. Επιτέλους, κάποιος σκέφτηκε να ξεφορτωθεί τα ταμπλό με τις εκατοντάδες διακοπτών. Στο ταμπλό υπάρχουν μόνο πέντε διακόπτες συν ένας για τον ήχο του ραδιοφώνου και ένας που πήρε τη θέση του χειρόφρενου. Όλα τα υπόλοιπα, ελέγχονται από την οθόνη αφής. «Κι αν χαλάσει;» είναι το αυτονόητο ερώτημα. Η Peugeot, για να μας αποδείξει ότι δεν υπάρχει φόβος, ανακοινώνει ότι στη διάρκεια εξέλιξης του 308, «πέρασε» 4,3 εκατομμύρια πιέσεις στην οθόνη αφής χωρίς βλάβη.
Για εργονομία λοιπόν, ούτε λόγος, αφού η οθόνη αφής είναι τοποθετημένη σε τέτοιο σημείο και σχεδιασμένη έτσι ώστε να χειρίζομαι τα πάντα (από το στερεοφωνικό, το διζωνικό κλιματισμό, τις άλλες λειτουργίες του αυτοκινήτου) εύκολα, γρήγορα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή μου. Για την ποιότητα, το ίδιο, αφού έχει ανέβει level από την κατηγορία του. Σε ό,τι αφορά τους χώρους τώρα, οι επιβάτες δεν θα μείνουν παραπονεμένοι. Θήκες υπάρχουν αρκετές, το ντουλαπάκι είναι από τα μεγαλύτερα που έχω δει, όμως η «παραφωνία» υπάρχει στην έλλειψη cupholders. Υπάρχει μόνο μία ποτηροθήκη και αυτή στο σημείο που «ακουμπά» ο αγκώνας του οδηγού.

           Στο δρόμο

Εκεί ωστόσο που το 308 κάνει τη μεγάλη έκπληξη, είναι στο δρόμο, όπου και δικαιώνεται ο σχεδιαστής της EMP2 πλατφόρμας της PSA Peugeot-Citroen, Yves Bouvier, που έλεγε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, πως είναι καλύτερη από την MQB της VW Group. Όπως και να χει, το 308 έχει φοβερή ποιότητα κύλισης, που, σε συνδυασμό με την ηχομόνωση, κάνει την οποιαδήποτε διαδρομή ξεκούραστη. Ο τρόπος με τον οποίο απορροφούν τις ανωμαλίες οι αναρτήσεις, σε συνδυασμό με το καλό πλαίσιο, δεν μου αφήνουν χώρο να πω την… κακία μου.
Όμως, το 308, διεκδικεί δάφνες οδικής συμπεριφοράς, παρότι δεν έχει σπορ προσανατολισμό. Το μοντέλο… δικαιώνει το τιμόνι που κρατώ στα χέρια μου. Οι αλλαγές κατεύθυνσης γίνονται σβέλτα και το –ηλεκτρικό- τιμόνι δίνει άριστη πληροφόρηση. Στα ανοιχτά κομμάτια, το 308 δείχνει τα μεγάλα περιθώρια πρόσφυσης που έχει και, μετά το όριο, η συμπεριφορά του είναι προβλέψιμη και ουδέτερη (πχ δείχνει να έχει την τάση να προσπαθεί να ξεκολλήσει προοδευτικά την ουρά του), ενώ τα συστήματα υποβοήθησης επεμβαίνουν όταν χρειάζεται για να σώσουν την παρτίδα. Η οποία, ωστόσο, δεν… χάνεται, αφού και στα πιο κλειστά κομμάτια, όταν πιεστεί και μετά το όριο, απλά επιμένει να ακολουθεί την πορεία που του έχεις χαράξει, αποκλίνοντας ελάχιστα και επιδεικνύοντάς σου με θράσος τα τεράστια περιθώρια πρόσφυσής του.

Ακόμα και στα κλειστά κομμάτια, όπου περίμενα να τα βρει «σκούρα», το 308 μου… έβαλε τα γυαλιά με τη φιλική συμπεριφορά του και με τον τρόπο που «βούταγε» στις στροφές. Οι κλίσεις, δεδομένου και του οικογενειακού χαρακτήρα του αυτοκινήτου, είναι σε λογικά πλαίσια και εμφανίζονται μόνο όταν ο οδηγός το… παρακάνει. Το στήσιμό του μπορεί να περιγραφεί μόνο με μια λέξη: Μνημειώδες. Αν πατάει έτσι το «απλό» 308, τότε τι θα κάνει το GTI; Θα… κλάψουν μανούλες και, προφανώς δεν έχει άδικο η Peugeot όταν περηφανευεται ότι είναι “βιδωμένο στο δρόμο”.
Στην ευθεία και στις υψηλές ταχύτητες, το 308 δείχνει το «βάρος» του και μένει στιβαρό, δίχως κυματισμούς και δίχως να επηρεάζεται από τις (πολλές) ανωμαλίες του ελληνικού οδοστρώματος. Τα φρένα του είναι ικανά να σταματήσουν το αμάξωμα εκεί που θα «υποδείξει» ο οδηγός.

 

   Ο κινητήρας

Το 308 της δοκιμής μας φορά έναν turbodiesel κινητήρα των 1,6 λίτρων, ο οποίος αποδίδει 115 ίππους μόλις στις 3.600 rpm και 270 Nm ροπής από τις 1.750 rpm. Ο κινητήρας είναι πάρα πολύ ήσυχος και –σημεία των καιρών- τρομερά οικονομικός. Είναι πολιτισμένος μεν, όμως έχει απολαυστικό τράβηγμα (ροπή γαρ) με όποια σχέση και αν έχεις στο άριστο εξάρι κιβώτιο. Σε κάποιους με πιο «βαρύ πόδι» ίσως λείψει η ροπή πριν τις 1.750 σ.α.λ., όμως αυτό σε λίγες περιπτώσεις. Γενικώς, η απόδοσή του, σε σχέση με την κατανάλωση (είχα μέση στα 6,2 λτ/100 χμ με γρήγορους ρυθμούς) σε κάνει να σκέφτεσαι ότι αυτό είναι το… τέλειο. Σε επίπεδο επιδόσεων το 0-100 km/h έρχεται σε 10,2’’ με την τελική ταχύτητα σύμφωνα με τον κατασκευαστή να εδραιώνεται στα 194 km/h, όμως ο οδηγός έχει την αίσθηση ότι έχει περισσότερη δύναμη στα πόδια του.
Το αυτοκίνητο της δοκιμής, το 1,6 e-HDi STT ALLURE κοστίζει 20.270 (με απόσυρση και μπόνους). Η τιμή της βασικής έκδοσης του 308 (με απόσυρση και μπόνους) είναι 15.870. Είναι ένα από τα αυτοκίνητα που θα προτείνω ανεπιφύλακτα και στην πιο πλούσια έκδοσή τους, αφού αξίζει τα λεφτά του και με το παραπάνω.

 

ΥΠΕΡ
Ανώτερη ποιότητα και ποιότητα κύλισης
Άριστη, ουδέτερη οδική συμπεριφορά
Απίθανο, state of the art τιμόνι
Φουτουριστικό, εύχρηστο, ευχάριστο εσωτερικό
Εξοπλισμός 

 

ΚΑΤΑ
Ρεπρίζ πριν τις 1.750 σ.α.λ.

 Έχει μια ποτηροθήκη