Από… νωρίς μπαίνει στα βάσανα το Υπουργείο Οικονομικών, με τις πρώτες συσκέψεις που είχαν ως θέμα την προσπάθεια αλλαγής υπολογισμού των τελών κυκλοφορίας να γίνονται την προηγούμενη εβδομάδα. Σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί το περσινό φιάσκο όπου είχαν προγραμματιστεί αλλαγές στα τέλη, αλλά διαπιστώθηκε την τελευταία στιγμή ότι ήταν ανέφικτο να γίνουν, οι αλλαγές αυτές τώρα συζητώνται από… νωρίς.
Μόνο που και τώρα, οι φωστήρες (τι; δεν είναι;) του ΥΠΟΙΚ που προκάλεσαν μια δίχως προηγούμενο «αιμορραγία» απώλειας εσόδων από τα εκατομμύρια αυτοκίνητα που ακινητοποίησαν οι ιδιοκτήτες τους, καταθέτοντας προσωρινά τις πινακίδες τους, ή διαγράφοντάς τα οριστικά, επεξεργάζονται ένα σχέδιο για «δικαιότερα» τέλη. Ωστόσο, αυτό που θέλουν να κάνουν, είναι από αρκετά δύσκολο ως… ακατόρθωτο για τα ελληνικά δεδομένα.
Η πρόταση για το νέο σύστημα υπολογισμού έπεσε στο τραπέζι την προηγούμενη Τετάρτη, κατά τη διάρκεια σύσκεψης στο ΥΠΟΙΚ, που αφορούσε την παράταση της προθεσμίας στις φορολογικές δηλώσεις. Η υφυπουργός Οικονομικών, Κατερίνα Παπανάτσιου, αποκάλυψε ότι βρίσκεται υπό επεξεργασία πρόταση βάσει της οποίας τα τέλη κυκλοφορίας θα γίνουν αναλογικότερα, καθώς θα συνυπολογίζονται τα κυβικά και η παλαιότητα, ενώ γίνεται προσπάθεια να συμπεριληφθεί και η τιμή αγοράς καθώς και κριτήρια, όπως η ρύπανση.
Η δυσκολία, ωστόσο, έγκειται στα δύο τελευταία κριτήρια. Αν σε ό,τι αφορά τη ρύπανση, είναι «εύκολο» (;) να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων με τη βοήθεια των αυτοκινητοβιομηχανιών και του Υπουργείου Περιβάλλοντος (υπάρχουν άλλωστε τα σχετικά στοιχεία στις άδειες των αυτοκινήτων), το δύσκολο είναι ο υπολογισμός της τιμής κτήσης ως μέρος των τελών.
Με τη στρέβλωση που έχει προκαλέσει η κρίση στην ελληνική αγορά αυτοκινήτων, ιδιαίτερα τα μεγαλύτερης αξίας και μεγαλύτερου κυβισμού αυτοκίνητα, έχουν χάσει τεράστιο ποσοστό της αξίας τους. Υπάρχουν αυτοκίνητα τα οποία πριν από μια δεκαετία κόστιζαν άνω των 100.000 ευρώ και σήμερα, στην ελεύθερη αγορά, δεν «πιάνουν» περισσότερα από 10.000. Και εδώ είναι το κώλυμα.
Πώς δηλαδή θα φορολογηθούν αυτά ως προϊόντα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (πολυτελείας τα χαρακτηρίζουν στο ΥΠΟΙΚ), όταν έχουν απαξιωθεί και στην πραγματικότητα δεν αποτελούν τέτοια πλέον; Η λύση που συζητείται είναι η δημιουργία μιας βάσης δεδομένων που θα καταγράφει την τιμή των μοντέλων στην τρέχουσα αγορά μεταχειρισμένων και θα κάνει έναν υπολογισμό για τη φορολογία, συνυπολογίζοντας την τιμή του καινούριου και την τιμή στην οποία πωλείται σήμερα ως μεταχειρισμένο, δηλαδή την πραγματική του αξία, για να προκύπτει ένας μέσος όρος/συντελεστής για τα τέλη.
Σε αυτή την προσπάθεια, έχει προταθεί να συμβάλουν οι ασφαλιστικές εταιρίες. Το «αγκάθι» βέβαια, είναι ότι οι ασφαλιστικές υπολογίζουν εθιμοτυπικά–για την καταβολή των αποζημιώσεων- ως αξία του αυτοκινήτου τις χαμηλότερες τιμές της αγοράς, κάτι που το ΥΠΟΙΚ δεν το συμφέρει, καθώς θα προκύψουν μεγάλες μειώσεις των τελών για τα μεγαλύτερου κυβισμού αυτοκίνητα. Και, ειδικά το τελευταίο, μην το περιμένεις…
