Δεν χρειαζόταν καν
να είναι κανείς και ειδικός επιστήμονας για να διαπιστώσει ότι οι εκατόμβες
νεκρών από τροχαία δυστυχήματα οφείλονταν -σε ένα μεγάλο μέρος- στους πολύ
κακούς (ευγενική η έκφραση) εθνικούς και επαρχιακούς (καρο)δρόμους. Ναι, αυτούς τους δρόμους που εγκληματικά
δίνονταν στην κυκλοφορία και το ίδιο εγκληματικά παραλαμβάνονταν από ανθρώπους
που ίσως να έπρεπε να έχουν καθίσει στο σκαμνί, τόσα χρόνια τώρα, τόσους νεκρούς και τόσους τραυματίες μετά. Αλλά κάτι
τέτοιο δεν γινόταν και το αίμα έρεε άφθονο. “Υπερβολική ταχύτητα“,
λέγαμε μετά. “Απρόσεκτοι οδηγοί”. Και μερικές, ή πολλές φορές, ήταν αλήθεια. Ήταν όμως πάντα έτσι;
Η πικρή αλήθεια
είναι πως όχι. Στα τέλη του 2017, έληξε το τελεσίγραφο που (καλώς) έβαλε η Ε.Ε.
στο κράτος που αγαπούσε να βλέπει να σακατεύονται οι πολίτες του (όχι ότι μας βλέπουν σαν πολίτες, αλλά σαν φοροδοτικές μηχανές, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο). Το τελεσίγραφο
έλεγε πως, με οποιονδήποτε τρόπο, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, τα κομμάτια των
οδικών αρτηριών που θα έπρεπε ήδη να έχουν παραδοθεί αλλά παρέμεναν εργοτάξια,
θα παραδίδονταν στην κυκλοφορία, ειδάλλως οι κοινοτικές επιδοτήσεις θα
επιστρέφονταν. Και τότε, έγινε το θαύμα. Εγκαίνια επί εγκαινίων και η Ελλάδα
απέκτησε -επιτέλους- σύγχρονους (κατά κοινή παραδοχή) αυτοκινητοδρόμους.
Ταυτόχρονα, όσο
παραδίδονταν αυτοί οι δρόμοι, γινόταν και ένα άλλο “θαύμα”. Αφού δεν
υπήρχαν λακούβες, το οδόστρωμα δεν ήταν σαν να έχει λάδια, υπήρχαν διαχωριστικά
στηθαία, δεν υπήρχαν ανάποδες κλίσεις στις στροφές και άλλα τέτοια… ωραία, μειωνόταν
δραματικά ο αριθμός των νεκρών από τροχαία δυστυχήματα. Και αυτό, το λένε οι
αριθμοί, επίσημοι, επιστημονικοί φορείς.
Στιγμιότυπο από τροχαίο στην Κρήτη, οι δρόμοι της οποίας είναι μόνο κατ’ ευφημισμόν οδικοί άξονες και, σίγουρα, αποτελούν ντροπή για μια χώρα- μέλος της ΕΕ
Το
Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας του ΕΜΠ, επεξεργαζόμενο τα πρόσφατα δημοσιευμένα
στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, βάσει των οποίων, κατά το 2017 ο αριθμός των νεκρών σε
οδικά ατυχήματα στην Ελλάδα παρουσίασε σημαντική μείωση (10%) σε σύγκριση με το
2016 διαπιστώνει το εξής, όπως μας ενημερώνει η Interamerican, η οποία έχει υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης με τον επιστημονικό φορέα:
Ότι η μείωση αυτή οφείλεται όχι μόνο στα λιγότερα χιλιόμετρα λόγω της
οικονομικής κρίσης, αλλά κυρίως στο ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του περασμένου
έτους δόθηκαν στην κυκλοφορία περισσότερα από 500 χιλιόμετρα νέων ή
αναβαθμισμένων αυτοκινητοδρόμων, που αντικατέστησαν οδικό δίκτυο με υψηλά
ποσοστά θανάσιμων ατυχημάτων.
Είναι χαρακτηριστικό
ότι, κατά την τελευταία δεκαετία, η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των χωρών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης με την πιο αξιόλογη επίδοση βελτίωσης στην οδική ασφάλεια,
έχοντας καταγράψει μείωση των νεκρών σε οδικά ατυχήματα της τάξεως του 54% και των βαρειά τραυματιών κατά 62%. Ο αριθμός των νεκρών σε οδικά ατυχήματα
ανά εκατομμύριο οχημάτων έχει μειωθεί κατά 59%
από το 2007.
Μπορούν
λοιπόν τα πράγματα να γίνουν καλύτερα, τώρα που έχουμε καλύτερους δρόμους; Η Interamerican, με αφορμή την 11η Πανελλαδική
Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας (18-24 Μαρτίου), υπογραμμίζει ότι η μεθοδική και
συντονισμένη προσπάθεια και συνεργασία
φορέων και επιχειρήσεων, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, μπορεί να αποφέρει
συνδυαστικά πάνω στο τρίπτυχο «εκπαίδευση/συμπεριφορά οδήγησης – τεχνικό
περιβάλλον/δρόμοι – έλεγχος» ένα θετικό αποτέλεσμα στην περαιτέρω μείωση των
θανάτων από τροχαία ατυχήματα. Ίσως, τώρα, είναι
περισσότερο στο χέρι μας το να μη σκοτωθούμε, ή να μη γίνουμε ακούσια
δολοφόνοι…
